رشته دانشگاهي

گرافيك رايانه اي

گرافيك رايانه اي زيرمجموعه اي از علوم كامپيوتر است كه روش هاي سنتز ديجيتالي و دستكاري محتواي بصري را مطالعه مي كند. اگرچه اين اصطلاح اغلب به مطالعه گرافيك هاي كامپيوتري سه بعدي اشاره دارد ، اما گرافيك دو بعدي و پردازش تصوير را نيز در بر مي گيرد.

طبقه بندي گسترده اي از زيرشاخه هاي اصلي در گرافيك رايانه اي ممكن است باشد: هندسه: روشهاي نشان دادن و پردازش سطوح انيميشن: راه هايي براي نمايش و دستكاري حركت رندر: الگوريتم هاي توليد مثل انتقال نور تصويربرداري: دستيابي به تصوير يا ويرايش تصوير هندسه

زيرشاخه هندسه نمايش اشيا سه بعدي را در يك تنظيم ديجيتال گسسته مطالعه مي كند. از آنجا كه شكل ظاهري يك شي largely تا حد زيادي به نماي خارجي آن بستگي دارد ، معمولاً از نمايش هاي مرزي استفاده مي شود. سطح دو بعدي نماي خوبي براي بيشتر اشيا objects است ، هرچند ممكن است غير چند شاخه باشد. از آنجا كه سطوح محدود نيستند ، از تقريب هاي ديجيتالي گسسته استفاده مي شود. مش هاي چند ضلعي (و به ميزان كمتر سطوح تقسيم) تا حد زيادي رايج ترين نمايش هستند ، اگرچه نمايش هاي مبتني بر نقطه اخيراً محبوبيت بيشتري پيدا كرده اند (به عنوان مثال سمپوزيوم گرافيك هاي مبتني بر نقطه را ببينيد). [8] اين نمايش ها لاگرانژي هستند ، به اين معني كه مكان هاي مكاني نمونه ها مستقل هستند. اخيراً ، توصيفات سطح اولريان (به عنوان مثال ، جايي كه نمونه هاي مكاني ثابت هستند) مانند مجموعه سطح ، نمايشي مفيد براي تغيير شكل سطوح ساخته شده است كه تغييرات توپولوژيكي زيادي را متحمل مي شوند (مهمترين نمونه مايعات). [9] زيرشاخه هاي هندسه مدل سازي سطح ضمني - يك زيرشاخه قديمي كه استفاده از سطوح جبري ، هندسه جامد سازنده و غيره را براي نمايش سطح بررسي مي كند. پردازش هندسه ديجيتال - بازسازي سطح ، ساده سازي ، تغيير رنگ ، ترميم مش ، پارامتر سازي ، بازسازي ، توليد مش ، فشرده سازي سطح و ويرايش سطح همه تحت اين عنوان قرار مي گيرند. [10] [11] [12] هندسه افتراقي گسسته - يك زمينه نوپاي است كه مقادير هندسي را براي سطوح گسسته مورد استفاده در گرافيك رايانه تعريف مي كند. [13] گرافيك مبتني بر نقطه - يك زمينه اخير كه بر روي نقاط به عنوان نمايش اساسي سطوح تمركز دارد. سطوح تقسيم پردازش شبكه خارج از هسته - يكي ديگر از زمينه هاي اخير كه روي مجموعه داده هاي مش كه در حافظه اصلي قرار ندارند ، تمركز دارد. انيميشن

زيرمجموعه انيميشن به توصيف سطوح (و ساير پديده ها) مي پردازد كه با گذشت زمان حركت مي كنند يا تغيير شكل مي دهند. از لحاظ تاريخي ، بيشتر كارها در اين زمينه بر روي مدلهاي پارامتريك و داده محور بوده است ، اما اخيراً با قدرتمندتر شدن رايانه ها از نظر رايانه ، شبيه سازي فيزيكي محبوبيت بيشتري پيدا كرده است. زيرشاخه ها ضبط عملكرد انيميشن شخصيت شبيه سازي فيزيكي (به عنوان مثال مدل سازي پارچه ، انيميشن پويايي سيالات و غيره) تفسير

رندر تصاوير را از يك مدل توليد مي كند. رندر ممكن است انتقال نور را براي ايجاد تصاوير واقع گرايانه شبيه سازي كند يا ممكن است تصاويري ايجاد كند كه سبك هنري خاصي در ارائه غير فوتورئاليستي دارند. دو عمل اساسي در ارائه واقع گرايانه حمل و نقل (ميزان عبور نور از يك مكان به مكان ديگر) و پراكندگي (تعامل سطوح با نور) است. براي اطلاعات بيشتر به رندر (گرافيك رايانه) مراجعه كنيد. حمل و نقل حمل و نقل توصيف مي كند كه چگونه نورپردازي در صحنه از يك مكان به مكان ديگر مي رسد. ديد يكي از اجزاي اصلي حمل و نقل نور است. پراكندگي از مدلهاي پراكندگي و سايه زني براي توصيف ظاهر يك سطح استفاده مي شود. در گرافيك اين مشكلات غالباً در چارچوب ارائه مورد مطالعه قرار مي گيرند زيرا مي توانند بر طراحي الگوريتم هاي رندر تأثير اساسي بگذارند. سايه زني را مي توان به دو مسئله متعامد تقسيم كرد كه اغلب به طور مستقل مورد مطالعه قرار مي گيرند: پراكندگي - نحوه تعامل نور با سطح در يك نقطه مشخص سايه زدن - چگونه خصوصيات مواد در سطح مختلف متفاوت است مسئله قبلي به پراكندگي ، يعني رابطه بين روشنايي ورودي و خروجي در يك نقطه مشخص اشاره دارد. توصيفات پراكندگي معمولاً بر اساس عملكرد توزيع پراكندگي دو طرفه يا BSDF ارائه مي شود. مسئله اخير به نحوه توزيع انواع مختلف پراكندگي در سطح (به عنوان مثال ، كدام عملكرد پراكندگي در هر كجا اعمال مي شود) مي پردازد. توصيفات اين نوع معمولاً با برنامه اي به نام shader بيان مي شود. (توجه داشته باشيد كه برخي از سردرگمي ها وجود دارد زيرا از كلمه "shader" گاهي اوقات براي برنامه هايي استفاده مي شود كه تغييرات هندسي محلي را توصيف مي كنند). زيرشاخه هاي ديگر ارائه غير واقعي ارائه بصورت فيزيكي - مربوط به توليد تصاوير با توجه به قوانين اپتيك هندسي است رندر در زمان واقعي - روي ارائه براي برنامه هاي تعاملي متمركز است ، معمولاً با استفاده از سخت افزارهاي تخصصي مانند GPU Relighting - منطقه اخير مربوط به رندر سريع صحنه ها است

جغرافيا

جغرافيا (از يوناني: γεωγραφία ، جغرافيا ، به معناي واقعي كلمه "توصيف زمين") يك رشته علمي است كه به مطالعه سرزمين ها ، ويژگي ها ، ساكنان و پديده هاي زمين و سيارات اختصاص دارد. اولين شخصي كه از كلمه γεωγραφία استفاده كرد Eratosthenes (276–194 قبل از ميلاد) بود. جغرافيا يك رشته فراگير است كه به دنبال درك درستي از زمين و پيچيدگي هاي انساني و طبيعي آن است - نه فقط در مكان اشيا ، بلكه همچنين از چگونگي تغيير و شكل گيري آنها.

جغرافيا اغلب بر اساس دو شاخه تعريف مي شود: جغرافياي انساني و جغرافياي فيزيكي. جغرافياي انساني به مطالعه افراد و جوامع آنها ، فرهنگ ها ، اقتصاد و تعاملات با محيط با مطالعه روابط آنها با فضا و مكان مربوط مي شود. جغرافياي فيزيكي مربوط به مطالعه فرايندها و الگوهاي موجود در محيط طبيعي مانند جو ، هيدروسفر ، زيست كره و ژئوسفر است. چهار سنت تاريخي در تحقيقات جغرافيايي ، تجزيه و تحليل فضايي پديده هاي طبيعي و انساني ، مطالعات منطقه اي مناطق و مناطق ، مطالعات روابط انسان و زمين و علوم زمين است. جغرافيا "رشته جهاني" و "پل ارتباطي بين علوم انساني و فيزيكي" ناميده شده است.

از آنجا كه روابط متقابل مكاني كليدي اين علم هم زمان است ، نقشه ها ابزاري اساسي هستند. نقشه برداري كلاسيك با رويكرد مدرن تري به تجزيه و تحليل جغرافيايي ، سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي مبتني بر رايانه (GIS) پيوست. در مطالعه خود ، جغرافيدانان از چهار رويكرد مرتبط استفاده مي كنند: سيستماتيك - دانش جغرافيايي را در دسته هايي دسته بندي مي كند كه مي توانند در سطح جهاني كاوش شوند. منطقه اي - روابط سيستماتيك بين دسته ها را براي يك منطقه يا مكان خاص در اين سياره بررسي مي كند. توصيفي - به سادگي مكان ويژگي ها و جمعيت ها را مشخص مي كند. تحليلي - مي پرسد كه چرا ما در يك منطقه خاص جغرافيايي ويژگي ها و جمعيت را پيدا مي كنيم.

نقشه برداري

نقشه برداري نمايش سطح زمين را با نمادهاي انتزاعي (نقشه برداري) مطالعه مي كند. گرچه زيرشاخه هاي ديگر جغرافيا براي ارائه تجزيه و تحليل خود به نقشه ها تكيه مي كنند ، اما ساخت واقعي نقشه ها آنقدر انتزاعي است كه جداگانه مورد توجه قرار گيرد. نقشه برداري از مجموعه تكنيك هاي پيش نويس به يك علم واقعي تبديل شده است. نقشه برداران بايد روانشناسي شناختي و ارگونومي را بفهمند كه كدام نمادها اطلاعات مربوط به زمين را به طور موثر انتقال مي دهند و روانشناسي رفتاري خوانندگان نقشه هاي خود را وادار مي كنند تا بر اساس اطلاعات عمل كنند. آنها بايد ژئودزي و رياضيات نسبتاً پيشرفته را بياموزند تا بفهمند چگونه شكل زمين بر تحريف نمادهاي نقشه اي كه براي مشاهده بر روي يك سطح صاف پيش بيني شده تأثير مي گذارد. بدون جنجال زياد مي توان گفت كه نقشه كاري نطفه اي است كه حوزه بزرگتر جغرافيا از آن رشد كرد. اكثر جغرافي دانان ، علاقه به دوران كودكي با نقشه ها را به عنوان نشانه اي از ابتداي كار در اين زمينه ذكر مي كنند. سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي مقاله اصلي: سيستم اطلاعات جغرافيايي سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي (GIS) با ذخيره سازي اطلاعات مربوط به زمين براي بازيابي خودكار توسط رايانه ، به روشي دقيق متناسب با هدف اطلاعات ، سرو كار دارند. علاوه بر تمام زيرشاخه هاي ديگر جغرافيا ، متخصصان GIS بايد علوم كامپيوتر و سيستم هاي پايگاه داده را درك كنند. GIS انقلابي در زمينه نقشه برداري ايجاد كرده است: اكنون تقريباً همه نقشه برداري با كمك نوعي از نرم افزار GIS انجام مي شود. GIS همچنين به علم استفاده از نرم افزار GIS و تكنيك هاي GIS براي نمايش ، تحليل و پيش بيني روابط فضايي اشاره دارد. در اين زمينه ، GIS مخفف علم اطلاعات جغرافيايي است. سنجش از دور مقاله اصلي: سنجش از دور سنجش از دور علم به دست آوردن اطلاعات در مورد ويژگي هاي زمين از اندازه گيري هاي انجام شده در فاصله است. داده هاي سنجش از دور اشكال مختلفي دارند ، مانند تصاوير ماهواره اي ، عكسبرداري هوايي و داده هاي به دست آمده از سنسورهاي دستي. جغرافي دانان به طور فزاينده اي از داده هاي سنجش از دور براي بدست آوردن اطلاعات در مورد سطح زمين ، اقيانوس و جو زمين استفاده مي كنند ، زيرا: منطقه مورد علاقه ، (ج) دسترسي به سايت هاي دور و غير قابل دسترسي را فراهم مي كند ، (د) اطلاعات طيفي را در خارج از قسمت قابل مشاهده از طيف الكترومغناطيسي فراهم مي كند ، و (ه) مطالعات نحوه تغيير ويژگي ها / مناطق با گذشت زمان را تسهيل مي كند. داده هاي سنجش از دور ممكن است به طور مستقل يا در ارتباط با ساير لايه هاي داده ديجيتال (به عنوان مثال ، در يك سيستم اطلاعات جغرافيايي) تجزيه و تحليل شوند.

روشهاي كمي مقاله اصلي: آمار زمين شناسي آمار زمين شناسي با تجزيه و تحليل كمي داده ها ، به ويژه استفاده از روش آماري براي اكتشاف پديده هاي جغرافيايي سروكار دارد. از آمار زمين در زمينه هاي مختلف از جمله آب شناسي ، زمين شناسي ، اكتشاف نفت ، تجزيه و تحليل هوا ، برنامه ريزي شهري ، تداركات و اپيدميولوژي بسيار استفاده مي شود. مبناي رياضي براي آمار زمين شناسي از تجزيه و تحليل خوشه اي ، تجزيه و تحليل تفكيكي خطي و آزمون هاي آماري غير پارامتريك و موضوعات مختلف ديگر ناشي مي شود. كاربردهاي آماري زمين به ويژه براي درون يابي (برآورد) نقاط اندازه گيري نشده به شدت به سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي متكي هستند. جغرافي دانان كمك قابل توجهي به روش تكنيك هاي كمي مي كنند. روشهاي كيفي مقاله اصلي: مردم نگاري روش هاي كيفي جغرافيايي يا روش هاي تحقيق قومي ، توسط جغرافي دانان انساني استفاده مي شود. در جغرافياي فرهنگي سنتي وجود دارد كه از تكنيك هاي تحقيق كيفي استفاده مي شود ، همچنين در انسان شناسي و جامعه شناسي استفاده مي شود. مشاهدات و مصاحبه هاي عميق شركت كنندگان داده هاي كيفي را در اختيار جغرافي دانان قرار مي دهد.

حسابداري يا حسابداري اندازه گيري ، پردازش و ارتباطات اطلاعات مالي و غيرمالي در مورد نهادهاي اقتصادي است [1] [2] مانند مشاغل و شركت ها. حسابداري ، كه به آن "زبان تجارت" گفته مي شود ، [3] نتايج فعاليت هاي اقتصادي يك سازمان را اندازه گيري مي كند و اين اطلاعات را به كاربران مختلفي از جمله سرمايه گذاران ، بستانكاران ، مديريت و تنظيم كنندگان منتقل مي كند. [4] مشاغل حسابداري به عنوان حسابدار شناخته مي شوند. اصطلاحات "حسابداري" و "گزارشگري مالي" اغلب به عنوان مترادف استفاده مي شوند. حسابداري را مي توان به چندين زمينه از جمله حسابداري مالي ، حسابداري مديريت ، حسابرسي خارجي ، حسابداري مالياتي و حسابداري هزينه تقسيم كرد. [5] [6] سيستم هاي اطلاعات حسابداري براي پشتيباني از عملكردهاي حسابداري و فعاليت هاي مرتبط طراحي شده اند. حسابداري مالي بر گزارش اطلاعات مالي سازمان ، از جمله تهيه صورتهاي مالي ، به كاربران خارجي اطلاعات مانند سرمايه گذاران ، تنظيم كنندگان و تأمين كنندگان متمركز است. [7] و حسابداري مديريت بر اندازه گيري ، تجزيه و تحليل و گزارش اطلاعات براي استفاده داخلي توسط مديريت. [1] [7] ثبت معاملات مالي ، به منظور اينكه خلاصه اي از منابع مالي در گزارش هاي مالي ارائه شود ، به عنوان دفترداري شناخته مي شود ، كه دفترداري دوبار ورود به سيستم معمول ترين سيستم آن است. [8] حتي اگر حسابداري در بسياري از جوامع بشري به اشكال و سطوح مختلف وجود داشته باشد ، سيستم حسابداري دوبار استفاده كه امروزه در اروپاي قرون وسطايي ، به ويژه در ونيز ساخته شده است ، و معمولاً به رياضيدان ايتاليايي و ناوچه فرانسيسان لوكا پاچيولي نسبت داده مي شود. [ 9] امروزه حسابداري توسط سازمانهاي حسابداري مانند تنظيم كنندگان استاندارد ، شركتهاي حسابداري و نهادهاي حرفه اي تسهيل مي شود. صورتهاي مالي معمولاً توسط م accountingسسات حسابداري حسابرسي مي شود ، [10] و مطابق با اصول پذيرفته شده حسابداري (GAAP) تهيه مي شود. [7] GAAP توسط سازمانهاي مختلف تنظيم كننده استاندارد مانند هيئت استانداردهاي حسابداري مالي (FASB) در ايالات متحده [1] و شوراي گزارشگري مالي در انگلستان تنظيم شده است. از سال 2012 ، "همه اقتصادهاي بزرگ" برنامه هايي براي همگرايي يا پذيرش استانداردهاي بين المللي گزارشگري مالي (IFRS) دارند.

تاريخچه حسابداري هزاران سال قدمت دارد و مي توان آن را در تمدن هاي باستان جستجو كرد. [12] [13] [14] توسعه اوليه حسابداري به بين النهرين باستان برمي گردد و با تحولات نوشتن ، شمارش و پول ارتباط نزديكي دارد ؛ [12] همچنين شواهدي از اشكال اوليه حسابداري در ايران باستان ، [15] [16] و سيستم هاي حسابرسي اوليه وجود دارد. توسط مصريان باستان و بابلي ها. [13] در زمان امپراطور آگوستوس ، دولت روم به اطلاعات دقيق مالي دسترسي داشت. [17] دفترداري دوبار entry در جامعه يهوديان خاورميانه در اوايل قرون وسطا [18] [19] آغاز شد و در اروپاي قرون وسطي بيشتر تصفيه شد. [20] با توسعه شركت هاي سهامي ، حسابداري به حسابداري مالي و حسابداري مديريت تقسيم مي شود. اولين كار منتشر شده در مورد سيستم دفترداري دو بار Summa de arithmetica بود كه در سال 1494 توسط لوكا پاچيولي ("پدر حسابداري") در ايتاليا منتشر شد. [21] [22] حسابداري در قرن نوزدهم شروع به انتقال به حرفه اي سازمان يافته كرد [23] [24] و ادارات محلي محلي در انگليس با هم ادغام شدند و موسسه حسابداران رسمي را در انگليس و ولز در سال 1880 تشكيل دادند. [25]

هر دو واژه حسابداري و حسابداري در اواسط دهه 1800 در بريتانيا مورد استفاده قرار گرفتند و از واژه هاي مشاركت و حسابداري در قرن 18 استفاده شده اند. [26] در انگليسي ميانه (تقريباً بين قرن 12 و اواخر قرن 15 استفاده مي شود) فعل "حساب كردن" داراي شكل accounten بود كه از كلمه فرانسوي قديم aconter گرفته شده است [27] كه به نوبه خود مربوط به واژه لاتين Vulgar computare است ، به معني "حساب كردن". مبناي محاسبات putare است ، كه "به معناي مختلف هرس ، پاك كردن ، تصحيح يك حساب ، از اين رو ، شمردن يا محاسبه ، و همچنين تفكر بود." [27] كلمه "حسابدار" از واژه فرانسوي compter گرفته شده است كه از واژه ايتاليايي و لاتين computare نيز گرفته شده است. اين كلمه قبلاً در انگليسي به عنوان "مشاركت كننده" نوشته مي شد ، اما به مرور زمان اين كلمه كه هميشه با انداختن "p" تلفظ مي شد ، به تدريج هم در تلفظ و هم در اصطلاحات به شكل امروزي تغيير يافت. [28] حسابداري و حسابداري ويرايش حسابداري به طور مختلفي به عنوان نگهداري يا تهيه سوابق مالي واحد تجاري ، تجزيه و تحليل ، تأييد و گزارش چنين سوابقي و "اصول و رويه هاي حسابداري" تعريف شده است. همچنين به شغل حسابداري اشاره دارد. [29] [30] [31] حسابداري به شغل يا حرفه حسابدار اشاره دارد ، [32] [33] [34] خصوصاً در انگليسي بريتانيايي.

روانپزشكي يك تخصص پزشكي است كه به تشخيص ، پيشگيري و درمان اختلالات رواني اختصاص دارد.  اين موارد شامل ناسازگاري هاي مختلف مربوط به خلق و خو ، رفتار ، شناخت و ادراكات است. به واژه نامه روانپزشكي مراجعه كنيد.

ارزيابي اوليه روانپزشكي از فرد معمولاً با شرح حال و معاينه وضعيت رواني آغاز مي شود. معاينات بدني و آزمايشات روانشناختي ممكن است انجام شود. بعضي اوقات ، از تصويربرداري عصبي يا ساير فنون نوروفيزيولوژي استفاده مي شود. [3] اختلالات رواني اغلب مطابق با مفاهيم باليني ذكر شده در كتابچه هاي راهنماي تشخيصي مانند طبقه بندي بين المللي بيماري ها (ICD) ، ويرايش و استفاده شده توسط سازمان بهداشت جهاني (WHO) و كتابچه راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني (DSM) ، منتشر شده توسط انجمن روانپزشكي آمريكا (APA). ويرايش پنجم DSM (DSM-5) در سال 2013 منتشر شد كه گروه هاي بزرگتري از بيماري هاي مختلف را دوباره سازماندهي كرده و نسبت به نسخه قبلي گسترش داده و شامل اطلاعات / بينش هايي است كه با تحقيقات فعلي سازگار است. [4] درمان تركيبي داروهاي روانپزشكي و روان درماني به متداول ترين روش درمان روانپزشكي در عمل كنوني تبديل شده است [5] ، اما روش معاصر همچنين شامل طيف گسترده اي از روشهاي ديگر ، به عنوان مثال ، درمان قاطع جامعه ، تقويت جامعه و اشتغال پشتيباني شده است. بسته به شدت اختلال عملكرد يا ساير جنبه هاي اختلال مورد نظر ، درمان ممكن است به صورت سرپايي يا سرپايي انجام شود. يك بيمار بستري ممكن است در يك بيمارستان روانپزشكي درمان شود. تحقيقات و درمان در كل روانپزشكي به صورت ميان رشته اي با ساير متخصصان مانند اپيدميولوژيست ها ، پرستاران يا روانشناسان انجام مي شود.

تشخيص هاي روانپزشكي در طيف وسيعي از تنظيمات انجام مي شود و توسط بسياري از متخصصان بهداشت انجام مي شود. بنابراين ، روش تشخيصي ممكن است براساس اين عوامل بسيار متفاوت باشد. به طور معمول ، اگرچه ، يك تشخيص روانپزشكي از روش تشخيص افتراقي استفاده مي كند كه در آن يك معاينه وضعيت ذهني و معاينه بدني انجام مي شود ، و تاريخچه هاي آسيب شناختي ، روانپزشكي يا رواني-اجتماعي به دست مي آيد ، و گاهي اوقات تصاوير عصبي يا ساير اندازه گيري هاي عصبي-فيزيولوژيكي انجام مي شود ، يا آزمايشات شخصيتي يا آزمايش هاي شناختي انجام مي شود. [54] [55] [56] [57] [58] در بعضي موارد ، ممكن است از اسكن مغز براي رد ساير بيماري هاي پزشكي استفاده شود ، اما در اين زمان تنها با اسكن مغز نمي توان به طور دقيق بيماري رواني را تشخيص داد يا خطر ابتلا به بيماري رواني را در آينده اعلام كرد. [59] چند روانپزشك شروع به استفاده از ژنتيك در طي مراحل تشخيص مي كنند اما در كل اين يك موضوع تحقيقاتي است. [60] [61] [62] كتابچه هاي راهنماي تشخيصي ويرايش همچنين نگاه كنيد به: راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني امروزه از سه كتابچه راهنماي تشخيصي اصلي براي طبقه بندي شرايط بهداشت روان استفاده مي شود. ICD-10 توسط سازمان بهداشت جهاني توليد و منتشر شده است ، شامل بخشي در مورد شرايط روانپزشكي است و در سراسر جهان مورد استفاده قرار مي گيرد. [63] كتابچه راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني ، كه توسط انجمن روانپزشكي آمريكا توليد و منتشر شده است ، در درجه اول بر روي شرايط بهداشت روان متمركز است و اصلي ترين ابزار طبقه بندي در ايالات متحده است. [64] در حال حاضر در پنجمين نسخه اصلاح شده خود است و همچنين در سراسر جهان مورد استفاده قرار مي گيرد. [64] انجمن روانپزشكي چين همچنين يك كتابچه راهنماي تشخيصي ، طبقه بندي اختلالات رواني چيني توليد كرده است.

هدف اعلام شده از كتابچه هاي تشخيصي معمولاً ايجاد دسته ها و معيارهاي قابل تكرار و مفيد از نظر باليني براي تسهيل توافق و توافق بر سر استانداردها است ، در حالي كه از نظر استدلالي نظري است. [64] [66] با اين حال ، اين دسته بندي ها بر اساس نظريه ها و داده هاي خاص روانپزشكي است. آنها گسترده هستند و اغلب توسط تركيبي از علائم احتمالي مشخص مي شوند ، و بسياري از دسته ها در علائم همپوشاني دارند يا به طور معمول با هم اتفاق مي افتند. [67] در حالي كه در اصل فقط به عنوان راهنماي پزشكان باتجربه آموزش ديده در استفاده از آن در نظر گرفته شده بود ، اكنون از اين نام به طور گسترده توسط پزشكان ، مديران و شركت هاي بيمه در بسياري از كشورها استفاده مي شود. [68] DSM تمجيد و ستايش را براي استاندارد سازي دسته ها و معيارهاي تشخيص روانپزشكي به خود جلب كرده است. همچنين باعث جنجال و انتقاد شده است. برخي از منتقدان معتقدند كه DSM يك سيستم غير علمي است كه نظرات چند روانپزشك قدرتمند را در خود جاي داده است. موضوعات مداوم در مورد اعتبار و قابليت اطمينان دسته هاي تشخيصي وجود دارد. اعتماد به علائم سطحي ؛ استفاده از خطوط تقسيم مصنوعي بين دسته ها و از "عادي بودن" ؛ تعصب فرهنگي احتمالي ؛ پزشكي كردن پريشاني انسان و تعارضات مالي منافع ، از جمله با عمل روانپزشكان و با صنعت داروسازي ؛ مناقشات سياسي در مورد گنجاندن يا حذف موارد تشخيصي از كتابچه راهنما ، به طور كلي يا با توجه به موضوعات خاص. و تجربه كساني كه تحت تأثير راهنما با تشخيص قرار مي گيرند ، از جمله جنبش مصرف كننده / بازمانده. [69] [70] [71] [72] انتشار DSM ، با محافظت از حق نسخه برداري كه كاملاً محافظت مي شود ، اكنون APA را بيش از 5 ميليون دلار در سال مي كند و از نظر تاريخي به بيش از 100 ميليون دلار مي رسد.