بررسي اجمالي
علوم سياسي يك مطالعه اجتماعي در مورد تخصيص و انتقال قدرت در تصميم گيري ، نقش ها و سيستم هاي حكمراني از جمله دولت ها و سازمان هاي بين المللي ، رفتار سياسي و سياست هاي عمومي است. آنها موفقيت حكومتداري و سياستهاي خاص را با بررسي بسياري از عوامل ، از جمله ثبات ، عدالت ، ثروت مادي ، صلح و بهداشت عمومي اندازه گيري مي كنند. برخي از دانشمندان علوم سياسي با تجزيه و تحليل سياست ها به دنبال پيشبرد تزهاي مثبت (تلاش براي توصيف چگونگي اوضاع و نه برخلاف آنچه بايد باشند) هستند. ديگران با ارائه توصيه هاي خاص سياست ، تزهاي هنجاري را پيش مي برند. مطالعه سياست و سياست ها مي تواند ارتباط تنگاتنگي داشته باشد ، به عنوان مثال در تجزيه و تحليل مقايسه اي كه انواع نهادهاي سياسي تمايل به توليد انواع خاصي از سياست ها دارند.دانشمندان علوم سياسي ممكن است چارچوبي را فراهم كنند كه روزنامه نگاران ، گروه هاي علاقه خاص ، سياستمداران و راي دهندگان مسائل را تحليل مي كنند. طبق ********urvedy ،
دانشمندان علوم سياسي ممكن است به عنوان مشاور سياستمداران خاص عمل كنند ، يا حتي به عنوان خود سياستمداران كانديدا شوند. دانشمندان علوم سياسي را مي توان در دولت ها ، احزاب سياسي يا كارمندان دولت كار كرد. آنها ممكن است با سازمانهاي غيردولتي (NGO) يا جنبشهاي سياسي درگير باشند. در ظرفيت هاي مختلف ، افراد تحصيل كرده و آموزش ديده در علوم سياسي مي توانند به شركت ها ارزش و تخصص اضافه كنند. بنگاههاي خصوصي مانند اتاقهاي فكر ، مسسات تحقيقاتي ، شركتهاي نظرسنجي و روابط عمومي اغلب دانشمندان علوم سياسي را به كار مي گيرند.
مطالعات خاص كشوردانشمندان علوم سياسي ممكن است پديده هاي سياسي را در يك كشور خاص مطالعه كنند. به عنوان مثال ، آنها ممكن است فقط سياست ايالات متحده يا فقط سياست چين را مطالعه كنند.
در مورد ايالات متحده ، دانشمندان علوم سياسي معروف به "آمريكايي ها" داده هاي مختلفي از جمله توسعه قانون اساسي ، انتخابات ، افكار عمومي و سياست هاي عمومي مانند اصلاحات امنيت اجتماعي ، سياست خارجي ، كميته هاي كنگره ايالات متحده و عالي عالي ايالات متحده را بررسي مي كنند. دادگاه. دانشمندان علوم سياسي اغلب سياست هاي كشور خود را متمركز مي كنند ، بنابراين براي مثال يك دانشمند سياسي از اندونزي ممكن است در سياست اندونزي متخصص شود.
پيش بيني بحران هاتئوري انتقال سياسي و روشهاي تجزيه و تحليل و پيش بيني بحرانها ، بخش مهمي از علوم سياسي را تشكيل مي دهد. چندين شاخص كلي از بحران ها و روش ها براي پيش بيني انتقال هاي مهم ارائه شده است. در ميان آنها ، يك شاخص آماري از بحران ، افزايش همزمان واريانس و همبستگي در گروه هاي بزرگ ، براي پيش بيني بحران پيشنهاد شده است و ممكن است با موفقيت در مناطق مختلف مورد استفاده قرار گيرد. كاربرد آن براي تشخيص به موقع بحران هاي سياسي با تجزيه و تحليل دوره استرس طولاني مدت قبل از بحران اقتصادي و سياسي اوكراين در سال 2014 نشان داده شد. همبستگي كلي بين 19 ترس عمده عمومي در جامعه اوكراين (حدود 64٪) و همچنين پراكندگي آماري آنها (29٪) در طول سالهاي قبل از بحران به طور همزمان افزايش يافته است. ويژگي مشترك برخي از انقلاب هاي مهم اين است كه پيش بيني نشده اند. نظريه اجتناب ناپذيري آشكار بحرانها و انقلابها نيز تدوين شد.
مطالعه بحران هاي بزرگ ، چه بحران هاي سياسي و چه بحران هاي خارجي كه مي توانند بر سياست تأثير بگذارند ، محدود به تلاش براي پيش بيني انتقال رژيم يا تغييرات عمده در نهادهاي سياسي نيست. دانشمندان علوم سياسي همچنين نحوه مديريت دولتها در برابر بلاياي غير منتظره و واكنش رأي دهندگان در كشورهاي دموكراتيك به آمادگي دولتهايشان در برابر بحرانها و واكنش آنها را مطالعه مي كنند.زمينه هاي مرتبطاكثر دانشمندان علوم سياسي به طور گسترده در يك يا چند مورد از پنج زمينه زير فعاليت مي كنند:
فلسفه سياسي يا نظريه سياسيمديريت دولتيقانون عموميسياست عموميارزيابي برنامهارزيابي برنامه يك روش سيستماتيك براي جمع آوري ، تجزيه و تحليل و استفاده از اطلاعات براي پاسخ به س questionsالات مربوط به پروژه ها ، سياست ها و برنامه ها ، به ويژه در مورد اثربخشي و كارايي آنها است. در هر دو بخش دولتي و خصوصي ، ذينفعان اغلب مي خواهند بدانند كه آيا برنامه هايي كه آنها تأمين مي كنند ، اجرا مي كنند ، به آنها رأي مي دهند ، مي گيرند يا اعتراض مي كنند ، اثر مورد نظر را توليد مي كنند. در حالي كه ارزيابي برنامه ابتدا حول اين تعريف متمركز است ، ملاحظات مهم اغلب شامل هزينه برنامه براي هر شركت كننده ، چگونگي بهبود برنامه ، ارزش برنامه است ، آيا گزينه هاي بهتري وجود دارد ، آيا نتايج ناخواسته وجود دارد و آيا برنامه اهداف مناسب و مفيد هستند.
تجزيه و تحليل سياست روشي است كه در مديريت دولتي به كار گرفته مي شود تا كارمندان دولت ، فعالان و ديگران بتوانند گزينه هاي موجود را براي اجراي اهداف قوانين و مقامات منتخب بررسي و ارزيابي كنند.
برخي از گروه هاي علوم سياسي نيز روش شناسي و همچنين بورس تحصيلي در مورد سياست داخلي يك كشور خاص را به عنوان رشته هاي مختلف طبقه بندي مي كنند.