تاريخ عمومي
تاريخ عمومي طيف گسترده اي از فعاليت هاي افراد با برخي از آموزش ها در رشته تاريخ است كه به طور كلي خارج از محيط هاي تخصصي آكادميك انجام مي شوند را توصيف مي كند. عملكرد تاريخ عمومي ريشه اي كاملاً عميق در زمينه هاي حفاظت از تاريخ ، علوم بايگاني ، تاريخ شفاهي ، مديريت موزه و ساير زمينه هاي مرتبط دارد. اين واژه در اواخر دهه 1970 در ايالات متحده و كانادا شروع به استفاده كرد و از آن زمان به بعد حرفه اي تر شده است. برخي از رايج ترين تنظيمات تاريخ عمومي ، موزه ها ، خانه هاي تاريخي و اماكن تاريخي ، پارك ها ، جبهه هاي جنگ ، بايگاني ، شركت هاي فيلم و تلويزيون و همه سطوح دولتي است.
سابقه LGBTQ +تاريخچه دگرباشان جنسي با اولين نمونه هاي ثبت شده از عشق و جنسيت همجنسگرايان در تمدن هاي باستان سروكار دارد ، شامل تاريخچه فرهنگ ها و فرهنگ هاي همجنسگرايان ، همجنس گرايان ، دوجنسيتي و تراجنسيتي (LGBT) در سراسر جهان است. ويژگي مشترك تاريخچه LGBTQ + تمركز بر تاريخ شفاهي و ديدگاه هاي فردي ، علاوه بر اسناد سنتي موجود در بايگاني ها است.
مورخانمورخان حرفه اي و آماتور اطلاعات مربوط به وقايع گذشته را كشف ، جمع آوري ، سازماندهي و ارائه مي كنند. آنها اين اطلاعات را از طريق شواهد باستان شناسي ، منابع اوليه مكتوب ، داستان هاي كلامي يا تاريخ شفاهي و ساير مطالب بايگاني كشف مي كنند. در ليست مورخان ، مورخان را مي توان به ترتيب دوره تاريخي كه مي نوشتند ، گروه بندي كرد ، كه لزوماً با دوره تخصصي آنها يكسان نيست. تاريخ نگاران و مورخين ، گرچه مورخ به معناي واقعي نيستند ، اما اغلب نيز در اين فهرست گنجانده شده اند.
داورياز قرن بيستم ، مورخان غربي آرزوي ارائه "قضاوت درباره تاريخ" را نپذيرفته اند. اهداف قضاوت ها يا تفسيرهاي تاريخي جدا از اهداف قضاوت هاي حقوقي است كه بايد سريعاً پس از وقايع صورت گيرد و نهايي شود. مسئله مرتبط با قضاوت درباره تاريخ ، مسئله حافظه جمعي است.
تاريخ شبهPseudohistory اصطلاحي است كه به متنهايي اطلاق مي شود كه گويا ماهيتي تاريخي دارند اما از كنوانسيونهاي استاندارد تاريخ نويسي جدا مي شوند به گونه اي كه نتيجه گيري آنها را تضعيف مي كند. اين رابطه نزديك با رويزيونيسم فريبنده تاريخي دارد. آثاري كه از شواهد تاريخي جديد ، احتكارآميز يا مناقشه برانگيز ، به ويژه در زمينه هاي امور ملي ، سياسي ، نظامي و مذهبي نتيجه گيري جنجالي مي كنند ، اغلب به عنوان شبه تاريخ رد مي شوند.
درس دادنبورس تحصيلي در مقابل تدريساوايل قرن بيستم در انگليس يك نبرد بزرگ فكري در مورد مكان تدريس تاريخ در دانشگاه ها رخ داد. در آكسفورد و كمبريج ، بورس تحصيلي كمرنگ شد. پروفسور چارلز هاردينگ فرث ، استاد تاريخ رجيوس در آكسفورد در سال 1904 ، اين سيستم را به بهترين وجهي براي توليد روزنامه نگاران سطحي مورد تمسخر قرار داد. مربيان آكسفورد كه آرا than بيشتري نسبت به اساتيد داشتند ، در دفاع از سيستم خود به مبارزه پرداختند و گفتند كه با موفقيت دولتمردان برجسته انگليس ، مديران ، پيشوايان و ديپلماتهاي برجسته انگليس توليد شد و اين مأموريت به اندازه تربيت دانشمندان ارزشمند بود. استادان اين بحث تا پس از جنگ جهاني دوم بر اين بحث تسلط داشتند. اين دانشمندان جوان مشتاق را مجبور به تدريس در مدارس دورافتاده ، مانند دانشگاه منچستر كرد ، جايي كه توماس فردريك توت با معرفي منابع اصلي و نياز به نوشتن پايان نامه ، در دوره كارشناسي تاريخ حرفه اي مي كرد.در ايالات متحده ، بورس تحصيلي در دانشگاه هاي بزرگ توليد كننده دكترا متمركز شد ، در حالي كه تعداد زيادي از كالج ها و دانشگاه ها ديگر به تدريس در دوره كارشناسي متمركز بودند. گرايشي در قرن بيست و يكم اين بود كه مدارس اخير به طور فزاينده اي تقاضاي بهره وري علمي از دانشكده دوره جوانمردي خود را داشته باشند. بعلاوه ، دانشگاهها به طور فزاينده اي براي انجام بيشتر تدريس در كلاس به مكملهاي ارزان قيمت نيمه وقت اعتماد كرده اند.
ملي گرايي
از زمان پيدايش سيستم هاي ملي مدارس در قرن نوزدهم ، آموزش تاريخ براي ارتقا احساسات ملي از اولويت بالايي برخوردار بوده است. در ايالات متحده پس از جنگ جهاني اول ، يك جنبش قوي در سطح دانشگاه براي تدريس دوره هاي تمدن غرب ايجاد شد ، به طوري كه دانشجويان ميراث مشتركي با اروپا دارند. در ايالات متحده پس از 1980 ، توجه به طور فزاينده اي به سمت آموزش تاريخ جهان يا الزام دانش آموزان به گذراندن دوره هايي در فرهنگ هاي غير غربي ، جهت آماده سازي دانشجويان براي زندگي در يك اقتصاد جهاني پيش رفت.
در سطح دانشگاه ، مورخان درباره اين سوال بحث مي كنند كه آيا تاريخ بيشتر به علوم اجتماعي تعلق دارد يا به علوم انساني؟ بسياري از هر دو منظر به اين حوزه نگاه مي كنند.آموزش تاريخ در مدارس فرانسه تحت تأثير تاريخچه نوول بود كه پس از دهه 1960 توسط Cahiers pédagogiques and Enseignement و مجلات ديگر براي معلمان منتشر شد. همچنين م theسسه م nationalسسه ملي اداري و اسناد ، (INRDP) با نفوذ بود.