آشنايي با رشته دشوار دندانپزشكي

دندانپزشكي ، همچنين به عنوان داروهاي دندانپزشكي و داروهاي خوراكي شناخته مي شود ، شاخه اي از دارو است كه شامل مطالعه ، تشخيص ، پيشگيري و درمان بيماري ها ، اختلالات و شرايط حفره دهان است ، معمولاً در دندان ، بلكه همچنين در مخاط دهان ، و ساختارها و بافتهاي مجاور و مرتبط ، به ويژه در ناحيه فك و صورت (فك و صورت). [1] گرچه اصولاً در بين عموم افراد با دندان همراه است ، اما رشته دندانپزشكي يا پزشكي دندانپزشكي محدود به دندان نيست بلكه شامل جنبه هاي ديگري از مجموعه جمجمه و صورت از جمله مفصل گيجگاهي فكي و ساير ساختارهاي پشتيباني كننده ، عضلاني ، لنفاوي ، عصبي ، عروقي و تشريحي است.

همچنين مي توان فهميد كه دندانپزشكي تخصص پزشكي دندانپزشكي (مطالعه دهان و اختلالات و بيماريهاي آن) را كه عمدتاً از بين رفته است ، فراگرفته است ، به همين دليل اين دو اصطلاح در مناطق خاص به جاي هم استفاده مي شوند. [كجا؟]

درمان هاي دندانپزشكي توسط يك تيم دندانپزشكي انجام مي شود كه اغلب متشكل از يك دندانپزشك و تجهيزات كمكي دندانپزشكي (دستيار دندانپزشك ، متخصص بهداشت دندان ، تكنسين دندانپزشكي و همچنين دندانپزشك دندانپزشك) مي باشد. بيشتر دندانپزشكان يا در مراكز خصوصي (مراقبت هاي اوليه) ، بيمارستان هاي دندانپزشكي يا م institutionsسسات (مراقبت هاي ثانويه) (زندان ها ، پايگاه هاي نيروهاي مسلح و غيره) كار مي كنند.

تاريخچه دندانپزشكي تقريباً به اندازه تاريخ بشريت و تمدن باستاني است كه اولين شواهد مربوط به 7000 سال قبل از ميلاد تا 5500 قبل از ميلاد است. بقاياي اسكلتي مربوط به مهگار كه مربوط به آن زمان است ، شواهدي از سوراخكاري دندان ها با ابزار سنگ چخماق را براي از بين بردن پوسيدگي نشان مي دهد ، روشي كه "به طرز شگفت انگيزي م effectiveثر" است. [2] تصور مي شود دندانپزشكي اولين تخصص پزشكي است. [3] حركت مدرن دندانپزشكي مبتني بر شواهد ، استفاده از شواهد علمي با كيفيت بالا براي هدايت تصميم گيري را مي طلبد.

واژه شناسي

اصطلاح دندانپزشكي از دندانپزشك آمده است ، كه از دندانپزشكي فرانسوي آمده است ، كه از واژه هاي فرانسوي و لاتين دندان آمده است. اصطلاح مربوط به مطالعه علمي دندان ها ، دندان شناسي (از يونان باستان: ὀδούς ، رومانيزه: odoús ، روشن شده "دندان") است - مطالعه ساختار ، رشد و ناهنجاري دندان ها.
درمان دندانپزشكي

دندانپزشكي معمولاً شامل اقدامات مربوط به حفره دهان است. [5] طبق گزارش سازمان بهداشت جهاني ، بيماري هاي دهان و دندان به دليل شيوع و شيوع بالاي آن در سراسر جهان ، عمده ترين مشكلات بهداشت عمومي هستند و افراد آسيب پذير بيش از ساير گروه هاي اقتصادي - اجتماعي درگير آن هستند. [6]

اكثر درمان هاي دندانپزشكي براي پيشگيري يا درمان دو بيماري شايع دهان يعني پوسيدگي دندان (پوسيدگي دندان) و بيماري پريودنتال (بيماري لثه يا پيوره) انجام مي شود. درمان هاي رايج شامل ترميم دندان ، كشيدن يا برداشتن جراحي دندان ، جرم گيري و ريشه ريزي ، درمان ريشه ريشه و دندانپزشكي زيبايي است [7]

تمام دندانپزشكان در ايالات متحده حداقل سه سال در دوره كارشناسي تحصيل مي كنند ، اما تقريباً همه آنها دوره كارشناسي را مي گذرانند. اين مدرسه چهار سال دانشكده دندانپزشكي را دنبال مي كند تا واجد شرايط "دكتر جراحي دندان" (DDS) يا "دكتر پزشكي دندانپزشكي" (DMD) شود. تخصص دندانپزشكي در زمينه هاي بهداشت عمومي دندانپزشكي ، اندودنتيكس ، راديولوژي دهان ، جراحي فك و صورت دهان ، پزشكي و پاتولوژي دهان ، ارتودنسي ، دندانپزشكي كودكان ، پريودنتيكس و پروتزهاي دنداني وجود دارد. [8]

با توجه به آموزش عمومي آنها ، آنها مي توانند بيشتر درمانهاي دندانپزشكي مانند ترميمي (پركردن ، تاج ، پل) ، پروتز (پروتزهاي مصنوعي) ، درمان ريشه (كانال ريشه) ، درمان پريودنتال (لثه) و كشيدن دندان ها ، همچنين انجام معاينات ، راديوگرافي (اشعه ايكس) و تشخيص. دندانپزشكان همچنين مي توانند داروهايي مانند آنتي بيوتيك ، آرام بخش و هر داروي ديگري را كه در مديريت بيمار استفاده مي شود ، تجويز كنند. بسته به تابلوهاي صدور مجوز ، ممكن است دندانپزشكان عمومي ملزم به انجام آموزش هاي تكميلي براي انجام آرام بخشي ، كاشت دندان و غيره باشند.

دندانپزشكان همچنين پيشگيري از بيماري هاي دهان را از طريق بهداشت مناسب و معاينات منظم ، سالانه دو بار يا بيشتر ، براي تميز كردن و ارزيابي حرفه اي تشويق مي كنند. عفونت ها و التهابات دهاني ممكن است بر سلامت كلي تأثير بگذارد و شرايط موجود در حفره دهان مي تواند نشان دهنده بيماري هاي سيستميك مانند پوكي استخوان ، ديابت ، بيماري سلياك يا سرطان باشد. [5] [9] [12] [13] بسياري از مطالعات همچنين نشان داده اند كه بيماري لثه با افزايش خطر ديابت ، بيماري قلبي و زايمان زودرس ارتباط دارد. اين مفهوم كه بهداشت دهان و دندان مي تواند بر سلامت سيستميك و بيماري تأثير بگذارد به عنوان "سلامت دهان و دندان" شناخته مي شود.
آموزش و صدور مجوز
مقاله اصلي: دندانپزشكي در سراسر جهان
سطح مقطع ساژيتال دندان مولر ؛ 1: تاج ، 2: ريشه ، 3: مينا ، 4: توبول عاج و عاج ، 5: محفظه پالپ ، 6: رگ هاي خوني و عصب ، 7: رباط پريودنتال ، 8: راس و منطقه پري اپيكال ، 9: استخوان آلوئول
صندلي دندانپزشكي اوليه در موزه پايونير غرب در شمروك ، تگزاس

دكتر جان ام. هريس اولين دانشكده دندانپزشكي جهان را در بينبريد ، اوهايو راه اندازي كرد و به ايجاد دندانپزشكي به عنوان يك حرفه بهداشت كمك كرد. در 21 فوريه 1828 افتتاح شد و امروز يك موزه دندانپزشكي است. [14] اولين كالج دندانپزشكي ، كالج جراحي دندان بالتيمور ، در بالتيمور ، مريلند ، ايالات متحده در سال 1840 افتتاح شد. كالج دوم در ايالات متحده كالج جراحي دندانپزشكي اوهايو بود كه در سال 1845 در سينسيناتي ، اوهايو تأسيس شد. [15] كالج جراحي دندانپزشكي فيلادلفيا در سال 1852 دنبال شد. [16] در سال 1907 ، دانشگاه تمپل پيشنهاد ادغام اين مدرسه را پذيرفت.

مطالعات نشان مي دهد دندانپزشكان فارغ التحصيل از كشورهاي مختلف ، [17] يا حتي از دانشكده هاي مختلف دندانپزشكي در يك كشور ، [18] ممكن است تصميمات باليني متفاوتي را براي همان شرايط باليني اتخاذ كنند. به عنوان مثال ، دندانپزشكي كه از دانشكده هاي دندانپزشكي اسرائيل فارغ التحصيل شده است ، ممكن است حذف دندان مولر سوم بدون علامت بدون علامت را بيشتر از دندانپزشكي كه از دانشكده دندانپزشكي آمريكاي لاتين يا اروپاي شرقي فارغ التحصيل شده است ، توصيه كند.

در انگلستان ، قانون دندانپزشكان انگليس در سال 1878 و ثبت نام دندانپزشكان در سال 1879 ، عنوان "دندانپزشك" و "جراح دندانپزشكي" را به پزشكان واجد شرايط و ثبت شده محدود كرد. [20] [21] با اين حال ، ديگران مي توانند از نظر قانوني خود را "متخصص دندانپزشكي" يا "مشاور دندانپزشكي" توصيف كنند. [22] عمل دندانپزشكي در انگلستان به طور كامل با قانون دندانپزشكان 1921 تنظيم شد ، كه به ثبت نام هر كسي كه دندانپزشكي انجام مي دهد نياز داشت. [23] انجمن دندانپزشكان انگليس ، كه در سال 1880 با سر جان تومس به عنوان رئيس جمهور تشكيل شد ، نقش عمده اي را در پيگرد قانوني دندانپزشكان انجام داد. اكنون دندانپزشكان در انگلستان توسط شوراي عمومي دندانپزشكي تنظيم مي شوند.

در كره ، تايوان ، ژاپن ، فنلاند ، سوئد ، برزيل ، شيلي ، ايالات متحده و كانادا ، يك دندانپزشك يك متخصص مراقبت هاي بهداشتي است كه پس از فارغ التحصيلي با درجه دكتراي جراحي دندان (DDS) يا دكتر دندانپزشكي ، مجاز به تمرين دندانپزشكي است. پزشكي (DMD) اين معادل ليسانس جراحي دندانپزشكي / Baccalaureus Dentalis Chirurgiae (BDS ، BDent ، BChD ، BDSc) است كه در كشورهاي مشترك المنافع انگليس و انگليس اعطا مي شود. در اكثر كشورهاي غربي ، براي تبديل شدن به يك دندانپزشك واجد شرايط ، بايد حداقل چهار سال تحصيلات تكميلي را بگذرانيد ؛ [24] در اتحاديه اروپا تحصيلات بايد حداقل پنج سال باشد. دندانپزشكان معمولاً قبل از تمرين بين پنج تا هشت سال تحصيلات متوسطه را به پايان مي رسانند. اگرچه اجباري نيست ، اما بسياري از دندانپزشكان پس از دريافت مدرك دندانپزشكي ، دوره كارآموزي يا اقامت را با تمركز بر جنبه هاي خاص مراقبت از دندان انتخاب مي كنند.
تخصصها
مقاله اصلي: تخصص (دندانپزشكي)

برخي از دندانپزشكان پس از مدرك اوليه خود به منظور تخصص ، آموزش بيشتري را مي بينند. اينكه دقيقاً كدام افراد توسط نهادهاي ثبت دندانپزشكي شناخته مي شوند ، با توجه به مكان متفاوت است. مثالها عبارتند از:

بيهوشي [25] - مطالعه نحوه تسكين درد از طريق استفاده پيشرفته از تكنيك هاي بي حسي موضعي و عمومي.
بهداشت عمومي دندانپزشكي - مطالعه سياست هاي اپيدميولوژي و بهداشت اجتماعي مربوط به بهداشت دهان و دندان.
اندودنتيكس (كه به آن اندودنتولوژي نيز گفته مي شود) - درمان ريشه و مطالعه بيماري هاي پالپ دندان و بافت هاي پري اپيكال.
دندانپزشكي پزشكي قانوني - جمع آوري و استفاده از شواهد دندانپزشكي در قانون. اين ممكن است توسط هر دندانپزشكي با تجربه يا آموزش در اين زمينه انجام شود. عملكرد دندانپزشك قانوني در درجه اول مستند سازي و تأييد هويت است.
دندانپزشكي سالمندان يا ژئودنتيكس - ارائه خدمات مراقبت از دندان به افراد مسن شامل تشخيص ، پيشگيري و درمان مشكلات مرتبط با پيري طبيعي و بيماري هاي مربوط به سن به عنوان بخشي از يك تيم بين رشته اي با ساير متخصصان مراقبت هاي بهداشتي.
آسيب شناسي دهان و فك و صورت - مطالعه ، تشخيص و گاهي اوقات درمان بيماري هاي مرتبط با دهان و فك و صورت.
راديولوژي دهان و فك و صورت - مطالعه و تفسير راديولوژيك بيماري هاي دهان و فك و صورت.
جراحي دهان و فك و صورت (جراحي دهان و دندان نيز ناميده مي شود) - استخراج ، كاشت و جراحي فك ، دهان و صورت. [nb 1]
زيست شناسي دهان و دندان - تحقيق در زمينه بيولوژي دندان و جمجمه و صورت
ايمپلنتولوژي دهان - هنر و علم جايگزيني دندان هاي كشيده شده با ايمپلنت هاي دنداني.
داروي خوراكي - ارزيابي باليني و تشخيص بيماري هاي مخاط دهان
ارتودنسي و ارتوپدي دندان مصنوعي - صاف كردن دندان ها و اصلاح رشد مياني و فك پايين.
دندانپزشكي كودكان (كه به آن پودودنتيكس نيز مي گويند) - دندانپزشكي براي كودكان
پريودنتولوژي (همچنين به آن پريودنتزي گفته مي شود) - مطالعه و درمان بيماري هاي پريودنتيم (غير جراحي و جراحي) و همچنين قرار دادن و نگهداري از ايمپلنت هاي دنداني
پروتزهاي دنداني (دندانپزشكي پروتز نيز ناميده مي شود) - دندان مصنوعي ، پل و ترميم ايمپلنت ها.

    برخي از پروتزهاي دنداني در پروتزهاي فكي فوق تخصص دارند ، اين رشته در اصل مربوط به توان بخشي بيماران با نقايص مادرزادي صورت و دهان مانند شكاف كام و كام يا بيماراني است كه با گوش رشد نكرده (ميكروتيا) متولد شده اند. امروزه اكثر پروتزهاي دنداني فك و صورت عملكرد و زيبايي آنها را به بيماران داراي نقص اكتسابي ثانويه به دليل برداشتن تومورهاي سر و گردن توسط جراحي ، يا ثانويه به علت ضربه ناشي از حوادث جنگي يا خودرويي برمي گردانند.

دندانپزشكي با نيازهاي ويژه (دندانپزشكي مراقبت ويژه نيز ناميده مي شود) - دندانپزشكي براي كساني كه داراي ناتواني در رشد و رشد هستند.
دندانپزشكي ورزشي - شاخه پزشكي ورزشي كه با پيشگيري و درمان آسيب هاي دنداني و بيماري هاي دهان مرتبط با ورزش و ورزش كار مي كند. [26] دندانپزشك ورزشي به عنوان يك مشاور فردي يا به عنوان عضوي از تيم پزشكي ورزشي كار مي كند.

دندانپزشكي دامپزشكي - رشته دندانپزشكي مورد استفاده در مراقبت از حيوانات. اين يك تخصص پزشكي دامپزشكي است. [27] [28]

تاريخچه

پوسيدگي دندان در جوامع پيش كشاورزي كم بود ، اما ظهور جامعه كشاورزي حدود 10 هزار سال پيش با افزايش پوسيدگي دندان (حفره ها) ارتباط داشت. [29] يك دندان آلوده از ايتاليا كه با استفاده از ابزار سنگ چخماق ، بين 13،820 تا 14،160 سال ، تميز شده است ، قديمي ترين دندانپزشكي شناخته شده را نشان مي دهد [30] ، اگرچه يك مطالعه در سال 2017 نشان مي دهد كه 130،000 سال پيش نئاندرتال ها قبلاً از ابزارهاي دندانپزشكي ابتدايي استفاده كرده اند. [31] دره سند شواهدي از دندانپزشكي را نشان مي دهد كه از 7000 سال قبل از ميلاد مسيح ، در عصر حجر انجام مي شود. [32] سايت نوسنگي مهرگره نشان مي دهد كه اين شكل از دندانپزشكي شامل بهبودي اختلالات مربوط به دندان با مته هاي كمان است كه شايد توسط مهره تراش هاي ماهر انجام شود. [2] بازسازي اين فرم قديمي دندانپزشكي نشان داد كه روشهاي مورد استفاده قابل اعتماد و موثر هستند. [33] اولين پر كردن دندان ، ساخته شده از موم ، در اسلووني كشف شد و مربوط به 6500 سال پيش است. [34] دندانپزشكي در مالت ماقبل تاريخ انجام مي شد ، و اين جمجمه اي را نشان مي داد كه داراي آبسه از ريشه دندان بود و قدمت آن به حدود 2500 سال قبل از ميلاد مسيح باز مي گردد. [35]

يك متن سومري باستان "كرم دندان" را علت پوسيدگي دندان توصيف مي كند. [36] شواهد اين باور در هند باستان ، مصر ، ژاپن و چين نيز يافت شده است. افسانه كرم همچنين در سرودهاي هومريس يافت مي شود ، [37] و در اواخر قرن 14 ميلادي جراح گاي دي چاولياك هنوز اين عقيده را كه كرم ها باعث پوسيدگي دندان مي شوند ، ارتقا داد. [38]

دستورالعمل هايي براي درمان دندان درد ، عفونت ها و لق شدن دندان در سراسر پاپيروس ابرس ، پاپيروس كهون ، پاپيروس بروگش و پاپيروس هرست مصر باستان پخش مي شود. [39] ادوين اسميت پاپيروس ، كه در قرن هفدهم قبل از ميلاد نوشته شده است اما ممكن است نسخه هاي خطي قبلي را از 3000 سال قبل از ميلاد منعكس كند ، در مورد درمان فك هاي دررفته يا شكستگي صحبت مي كند. [39] [40] در قرن هجدهم قبل از ميلاد ، قانون هامورابي دو بار به كشيدن دندان اشاره كرد كه مربوط به مجازات بود. [41] بررسي بقاياي برخي از مصريان باستان و يوناني-رومي تلاش هاي اوليه پروتز دندان را نشان مي دهد. [42] با اين حال ، ممكن است مصنوعي پس از مرگ به دلايل زيبايي شناسي تهيه شده باشد. [39]

محققان يونان باستان بقراط و ارسطو در مورد دندانپزشكي ، از جمله الگوي رويش دندان ، درمان دندانهاي پوسيده و لثه ، كشيدن دندان با انبرك و استفاده از سيم براي تثبيت دندانهاي شل و شكستگي فك ، مطالبي را نوشتند. [43] برخي مي گويند اولين استفاده از وسايل دندانپزشكي يا پلها از حدود 700 سال قبل از ميلاد توسط اتروسكها انجام مي شود. [44] در مصر باستان ، Hesy-Ra اولين نام "دندانپزشك" (بزرگترين دندان) است. مصري ها دندان هاي تعويض را با سيم طلا بهم مي بستند. كورنليوس سلسوس ، نويسنده پزشكي رومي ، به طور گسترده اي درباره بيماري هاي دهان و دندان و همچنين درمان هاي دنداني مانند نرم كننده ها و مواد قابض حاوي مواد مخدر نوشت. [45] [46] اولين آمالگام هاي دنداني اولين بار در متن پزشكي سلسله تانگ توسط پزشك پزشكي چيني سو كونگ در سال 659 نوشته شده است و در سال 1528 در آلمان ظاهر شد. [47] [48]

در طي دندانپزشكي دوران طلايي اسلامي در چندين كتاب معروف پزشكي مانند Canon در پزشكي نوشته شده توسط Avicenna و Al-Tasreef توسط الزهروي كه بزرگترين جراح قرون وسطي به حساب مي آيد بحث شد ، [49] Avicenna گفت كه شكستگي فك بايد با توجه به هدايت اكلوزالي دندان كاهش يابد. اين اصل در دوران معاصر هنوز معتبر است. در حالي كه الزهراوي بسياري از ابزارهاي جراحي را ساخت كه شبيه به ابزارهاي مدرن است.

از نظر تاريخي ، از كشيدن دندان براي درمان انواع بيماري ها استفاده مي شده است. در دوران قرون وسطي و در طول قرن نوزدهم ، دندانپزشكي به خودي خود حرفه اي نبود و اغلب اقدامات دندانپزشكي توسط آرايشگران يا پزشكان عمومي انجام مي شد. آرايشگران معمولاً عمل خود را به كشيدن دندان محدود مي كردند كه باعث تسكين درد و عفونت مزمن دندان مي شود. ابزارهايي كه براي كشيدن دندان استفاده مي شود به چندين قرن قبل برمي گردد. در قرن 14 ، گاي دي چاولياك احتمالاً پليكان دنداني [50] (شبيه منقار pelican) را اختراع كرد كه تا اواخر قرن 18 براي انجام استخراج دندان استفاده مي شد. كليد دندانپزشكي (51) كه به نوبه خود ، با پنس مدرن در قرن نوزدهم جايگزين شد.

اولين كتابي كه فقط بر روي دندانپزشكي متمركز بود "Artzney Buchlein" در سال 1530 بود [43] و اولين كتاب درسي دندان پزشكي به زبان انگليسي بود كه توسط چارلز آلن در سال 1685 "Operator for the دندان" ناميده شد. [21]

در انگلستان تا سال 1859 هيچ صلاحيت رسمي براي ارائه دهندگان خدمات درماني دندانپزشكي وجود نداشت و فقط در سال 1921 بود كه عمل دندانپزشكي به افرادي كه داراي صلاحيت حرفه اي بودند محدود شد. كميسيون سلطنتي خدمات بهداشت ملي در سال 1979 گزارش داد كه در آن زمان بيش از دو برابر تعداد دندانپزشكان ثبت شده در انگليس در هر 10 هزار نفر در سال 1921 وجود دارد. [53]